اس ام اس خداحافظی-سری یک

اس ام اس خداحافظی-سری یک

از زندگیت بیرون میروم برای همیشه
مثل همیشه عقربه ها نمیذارن حرف بزنم.
خیلی دیره. میدونستم دیر میشه. اینو از همون سلام اول فهمیدم
تا دیر نشده خداحافظ
.

.

.

فکر می کردم آنقدر از نگاهم بیزار شده ای که دور دور رفته ای...
اما دور شده بودی تا پا به پا شدنت را نبینم... و اشک های خداحافظی را!
.

.

.
تو که میدانستی با چه اشتیاقی... خودم را قسمت می کنم
پس چرا... زودتر از تکه تکه شدنم... جوابم نکردی... برای خداحافظی... خیلی دیر بود... خیلی دیر!
.

.

.
شبیه برگ پاییزی، پس از تو قسمت بادم/خداحافظ، ولی هرگز نخواهی رفت از یادم
خداحافظ، و این یعنی در اندوه تو می میرم/در این تنهایی مطلق، که می بندد به زنجیرم
.

.

.
و بی تو لحظه ای حتی دلم طاقت نمی آرد/و برف نا امیدی بر سرم یکریز می بارد
چگونه بگذرم از عشق، از دلبستگی هایم؟/چگونه می روی با اینکه میدانی چه تنهایم؟
.

.

.
خداحافظ، تو ای همپای شب های غزل خوانی/خداحافظ، به پایان آمد این دیدار پنهانی
خداحافظ، بدون تو گمان کردی که می مانم/خداحافظ، بدون من یقین دارم که می مانی!
.

.

.
حالا که رفتنی شده ای طبق گفته ات، باشد قبول... لااقل این نکته را بدان:
آهن قراضه ای که چنان گرم گرم گرم در سینه می تپید، دلم بود...
نامهربان... خداحافظ
.

.

.
روزی صد بار با هم خداحافظی کردیم اما افسوس معنای خداحافظی را زمانی فهمیدم که تو را به خدا سپردم
.

.

.
این دیگه بار آخره/دارم باهات حرف میزنم
خداحافظ نامهربون/می خوام ازت دل بکنم
سخته ولی من می تونم/سخته ولی من می تونم
این جمله رو اینقدر میگم/تا که فراموشت کنم
.

.

.
همیشه از همان ابتدای آشناییمان در هراس چنین روزی بودم و کابوس خداحافظی را میدیدم اکنون شد آنچه نباید میشد
خداحافظ دلیل بودنم خداحافظ
.

.

.
خداحافظ ای قصه عاشقانه/خداحافظ ای آبی روشن دل
خداحافظ ای عطر شعر شبانه/خداحافظ ای همنشین همیشه
خداحافظ ای داغ بر دل نشسته/تو تنها نمی مانی ای مانده بی من
تو را می سپارم به دل های خسته
.

.

.
پرستوها چرا پرواز کردید/جدایی را شما آغاز کردید
خوشا آنانکه دلداری ندارند/به عشقو عاشقی کاری ندارند
خداحافظ برای تو رهایی/برای من فقط درد جدایی
خداحافظ برای تو چه آسان/ولی قلبم ز واژه اش چه سوزان
خداحافظ
.

.

.
خداحافظ طلوعم/خداحافظ غروبم
خداحافظ تو ای تنها امیدم/خداحافظ تو ای تنها امیدم
.

.

.
خدانگهدار عزیزم اما نمیشه باورم/توی چشام نگاه نکنی این لحظه های آخرم
آخه چطور دلم بیاد/چشماتو گریون ببینم
.

.

.
میرم ولی اینو بدون/چشم انتظارت می شینم
میرم ولی گریه نکن/نذار از عشقت بمیرم
اگر تو اوج بی کسی/با عکست آروم بگیرم
.

.

.
میرم ولی بدون یکی/خیلی تو رو دوست داره
یکی که از دوریه تو/سر به بیابون میزنه
خدانگهدار عزیزم/خدانگهدار عزیزم
دارم میرم از این دیار/اینجا کسی منو نخواست
تو هم منو تنها بذار
.

.

.
ای که از اول جاده به سکوت شدی گرفتار/منو از خاطره کم کن، تا ابد خدانگهدار
.

.

.
میروم شاید کمی حال شما بهتر شود/می گذارم با خیالت روزگارم سر شود
خداحافظ برای همیشه
.

.

.
...پایان راه کاملا پیداست! میدهم قابش کنند
کنایه هایت را به رسم یادگاری و به همان دیوار می آویزمش!
جای همان دستخط تماشائی...
خداحافظ
.

.

.
برو ای خوب من، هم بغض دریا شو، خداحافظ!
برو با بی کسی هایت هم آوا شو، خداحافظ!
تو را با من نمی خواهم که «ما» معنا کنم دیگر...
برو با یک «من» دیگر بمان «ما» شو، خداحافظ!
.

.

.
قصه به پایان رسید و من همچنان در خیال چشمان سیاه تو ام که ساده فریبم داد!
قصه به پایان رسید و من هنوز بی عشق تو از تمام رویاها دلگیرم
خداحافظ
.

.

.
نمی تونم ببخشمت/دور شو برو نبینمت
تیکه ای بودی از دلم/گندیدی و بریدمت
خداحافظ
.

.

.
گفتی محبت کن برو/باشد خداحافظ ولی
رفتم که تو باور کنی/دارم محبت می کنم
.

.

.
اگه گفتم خداحافظ، نه اینکه رفتنت ساده است
نه اینکه می شه باور کرد دوباره آخر جاده است
خداحافظ واسه اینکه نبندی دل به رویاها
بدونی بی تو و با تو همینه رسم این دنیا
.

.

.

از تو تنها یک حس مانده با من امشب که تو را گم بکنم پیش بیهودگی احساسم
آخرین بار، سلام. آخرین بار، خداحافظ
.

.

.
رفتی اما من پنجره را تا قیامت باز می گذارم مگر یک روز از خم کوچه نمایان شوی و برایم دستی تکان دهی
.

.

.
باور کن که نیازی نیست به یاد کسی که نیست
اولش ترسناک، بعد دردناک، و بعد آزاد و رها و شاد...
فراموش می کنم
خداحافظ
.

.

.
ای کاش آشنائی ها نبود یا به دنبالش جدائی ها نبود
یا مرا با او نمی کردی آشنا یا مرا از او نمی کردی جدا
.

.

.
میشه مثل یه قطره اشک بعضیا رو از چشمت بندازی ولی هیچ وقت نمی تونی جلوی اشکی رو بگیری که با خداحافظی بعضی ها از چشمت جاری میشه
.

.

.
خداحافظ گل لادن تموم عاشقا باختند/ببین گریه هام از عشق چه زندونی برام ساختن
خداحافظ گل پونه گل تنهای بی خونه/لا لایی ها دیگه خوابی به چشمونم نمی شونه
.

.

.
تو این رویای سر در گم خداحافظ گل گندم/تو هم بازیچه ای بودی تو دست سرد این مردم
خداحافظ گل پونه که بارونی نمی تونه/طلسم رو بر داره از این پاییز دیوونه
.

.

.
خداحافظ گل مریم گل مظلوم و پر دردم/نشد با این تن زخمی به آغوش تو برگردم
نشد تا بغض چشمات رو به خواب قصه بسپارم/از این فصل سکوت و شرم غم بارون رو بردارم
.

.

.
به سرنوشت بیندیش که چگونه تصویرگر جدایی هاست
بر من خرده مگیر چرا که جبر زمانه از آغاز هر زمانه از آغاز هر سلامی بدرود میرسد
خداحافظ
.

.

.
و من از تو جدا ماندم ولی ای کاش می مردم
برو دیگر که دل از غم رها کردم
خداحافظ... خداحافظ که دیگر بر نمی گردم

.

.

.

خداحافظ
پیام من
کلام من
خداحافظ تو ای تنها سلام من
خداحافظ طلوع من غروب من
خداحافظ تو ای محبوب خوب من
.

.

.
گفتی خداحافظ
گفتم نمی خواهی مرا؟ باشد نخواه
اما ای کاش می گفتی چرا؟
.

.

.
از دست دادمت، به راحتی یک نفس، به آسانی یک پلک، سخت ست؛ ولی انگار باید بگویم خداحافظ. ای تمام آن چه دارای ام بودی در این روزگار سخت، خداحافظ.
.

.

.
ببین مرا چگونه جادو کردی؟ هنوز هم نمی توانم آنگونه که بودم، باشم. هنوز هم نمی توانم، روزها بعد از نبودنت انسان دیگری را آنگونه که تو را ساختم برای خود بسازم
سخت ست اما خداحافظ
.

.

.
خداحافظ همیشه سخت ترین کلمه است برای باز گفتن... بر لب که بیاید دیگر باید رفت!... میروی؟
.

.

.